Woorden vuilmaken

Een vriendin uit Utrecht belde me vanmorgen. Ze had die nacht twee schoten gehoord. Tenminste dat dacht ze. Daarna had ze niet meer kunnen slapen. Ze raffelde allerlei lugubere scenario's af. "Als ik naar buiten was gegaan ..." "Maar je moet niet naar buiten gaan. Je blijft veilig in je huis, dan kan je niets gebeuren." Op zo'n moment "maak je woorden vuil". Je praat over allerlei scenario's en mogelijkheden, waardoor je gedachten gesloten blijven voor positieve impulsen. We vullen onze gesprekken vaak met dit soort onderwerpen. De krant en de televisie doen er nog een schepje boven op. Allemaal "woorden vuil maken". Een "vuil woord" is een aanslag op de ziel en versluiert de werkelijkheid. Het wordt ons zo voorgeschoteld, dat we leven in een wereld, waarin het noodlot direct toe kan slaan. Dit is je reinste flauwekul en een slechte richtlijn voor gedrag. Natuurlijk, er gebeuren de meest afschuwelijke zaken en daar komt voorlopig nog geen einde aan. Onze samenleving staat bol van leugens, frustraties en onzekerheid; dat moet allemaal nog zijn weg vinden. Waarmee we een begin kunnen maken is om in onze gesprekken geen woorden meer "vuil te maken". Laten we al die sensationele, confronterende en schokkende onderwerpen in onze omgang met elkaar mijden. Dan kunnen gesprekken een openend, verlichtend en helend karakter krijgen. Dit zal zijn uitwerking niet missen. Wie het goede benoemt, ontmoet het goede.